Kirli tüyleri vardı. Sarı ile kızıl arası. Gülümsemesinin sevda yüklü olduğunu söylerlerdi. Sıska vücudu, iyice çelimsizleşrdi, ağlayan sokak çocuklarının sesinde; — Abi, bi simit al be abi… — Abi, çiçek ister misin?… — Tartıyım mı abi, gönlünden ne koparsa… Biraz tanıyanlar, çay bahçelerinin entellektüelizm çamuruna bulanmış felsefe-sanat sohbetlerinde, tartışma, konferans, mitinglerde, bazen de deniz kıyısı […]

Read More »

                                                          (Hayatımın ilgili kesitindeki) Sevdama… Bu şehir, bu insanlar yabancı geliyordu ona. Alışık değildi böyle büyük caddelerde, insan sellerine karışıp, kaybolmaya. Üstelik cebinde para da yoktu, bir bardak çaylık olsun. Cebindeki son parayı arkadaşına vermişti, borcunu versin diye arkadaşı… Ve şimdi meteliğe kurşun atıyordu, bu kalabalık, ama onu yalnız bırakmış sokaklarda. Sevgi onu fırlatıp atmış, […]

Read More »